شب نرفت و اسمان تیره ماند
چشم من بر جای پایش خیره ماند
دیده را با خاطرتش خون می کنم
عشق را از سینه بیرون میکنم
رد شدن از عشق او اسان نبود
اشک هم بر زخم من درمان نبود
قلب من با خاطراتش زنده شد
در قمار عشق او بازنده شد
با خیالش دیده را تر میکنم
رفتنش را تازه باور می کنم